Historie przesieckich domów
Moderatorzy: Borowice.pl, Gawe, Cieslak
- Anna Maria
- Odznaka Mała Srebrna
- Posty: 151
- Rejestracja: czw lut 15, 2007 12:39 pm
- Lokalizacja: Wrocław
Wracam do tematu domów.
Nr 25 to Haus Brendel w dolinie Podgórnej, obok zarosniętego mostu. Była już o nim mała dyskusja tutaj
Według Anny Marii, własciciel nazywał się Heinrich Brendel (zmarł w 1943 roku) a żona Alma. Mieli dzieci: Alice, Hilde, Alfred i Heinrich. Dom był duży (parter, piętro i poddasze). Przylegał do niego budynek gospodarczy. Dom spalił się pod koniec lat 80-tych, lub na samym pocz. 90-tych.
Dodam tylko, że Heinrich Brendel wymieniany był już jako własciciel w 1927 roku. Był masarzem (fleischermeister). W 1936 r. były w domu 3 pokoje do wynajęcia. Dzis po budynkach zostało trochę murów, resztki drzew owocowych i ciekawe konstrukcje kamienne, prowadzące z budynków do rzeki, cos w rodzaju kanału.
Jak to dawniej wyglądało widać np. tutaj.
Dzisiejszy fragment budynku tutaj
Nr 25 to Haus Brendel w dolinie Podgórnej, obok zarosniętego mostu. Była już o nim mała dyskusja tutaj
Według Anny Marii, własciciel nazywał się Heinrich Brendel (zmarł w 1943 roku) a żona Alma. Mieli dzieci: Alice, Hilde, Alfred i Heinrich. Dom był duży (parter, piętro i poddasze). Przylegał do niego budynek gospodarczy. Dom spalił się pod koniec lat 80-tych, lub na samym pocz. 90-tych.
Dodam tylko, że Heinrich Brendel wymieniany był już jako własciciel w 1927 roku. Był masarzem (fleischermeister). W 1936 r. były w domu 3 pokoje do wynajęcia. Dzis po budynkach zostało trochę murów, resztki drzew owocowych i ciekawe konstrukcje kamienne, prowadzące z budynków do rzeki, cos w rodzaju kanału.
Jak to dawniej wyglądało widać np. tutaj.
Dzisiejszy fragment budynku tutaj
Nr 26 to dzis Droga do Wodospadu 4. Dawniej dom zwał się Haus Vierlinden, czyli "Cztery Lipy". Hildegard Fuckner wymieniana była jako lokatorka w roku 1945, a Hermann Fuckner stolarz w latach 1927-1937. Wynajmowali 8 łóżek (1936 r.).
Dzisiejszy wygląd i jego położenie (i następnych kilku budynków) poniżej:
Dzisiejszy wygląd i jego położenie (i następnych kilku budynków) poniżej:
Nr 27 to dawny pensjonat Freundschaft ("Przyjań"), stojący niegdys na rogu Drogi do Wodospadu i Przeskoku. Za czasów FWP zwał się Marys 1 i według Anny Marii "przyjmował gosci do połowy lat 70-tych, a może nawet kilka lat dłuzej. Spłonęło 1 pietro, ale nie calkowicie i w ciągu 2 -3 lat zniknął. Obecnie stoi tam kawałek betonowej budowli z zamurowanym wejciem".
Wsród dawnych lokatorów zanotowano: Bruno Chrosziel kupiec 1927-1937, Elisabeth Späthe wdowa 1927, 1930, Erna Späthe-Demmer, Robert Walter zarządca domu 1927, 1930.
Zarys fundamentu jeszcze można odnaleć. Ostatnio ktos uporządkował teren i zniknęły z niego chaszcze. Jak wyglądał, widać tylko na starych zdjęciach.
[/b]
Wsród dawnych lokatorów zanotowano: Bruno Chrosziel kupiec 1927-1937, Elisabeth Späthe wdowa 1927, 1930, Erna Späthe-Demmer, Robert Walter zarządca domu 1927, 1930.
Zarys fundamentu jeszcze można odnaleć. Ostatnio ktos uporządkował teren i zniknęły z niego chaszcze. Jak wyglądał, widać tylko na starych zdjęciach.
[/b]
Nr 28 to charakterystyczny "pałacyk" z wieżyczką, na ulicy Przeskok 1, kiedys Villa Daheim, czyli mniej więcej "Jak w Domu". Bardzo ciekawy budynek, dzis zaniedbany. Przed wojną mieszkali w nim: Martha Hentschel wdowa 1937, Reinhold Hentschel własciciel 1927, 1930.
Księgi meldunkowe podają też numer 28a, najprawdopodobniej w tym samym budynku: Albert Müller 1930, Gerhard Müller 1937, Hedwig Müller firma przewozowa 1937 r.
Księgi meldunkowe podają też numer 28a, najprawdopodobniej w tym samym budynku: Albert Müller 1930, Gerhard Müller 1937, Hedwig Müller firma przewozowa 1937 r.
Nr 29 to kolejny niezachowany budynek, Pension Marienhöhe. Wsród dawnych lokatorów m. in: E. Nowak własciciel, Reinhold Exner księgowy 1937, Bonaventurius Finke doradca księgowy 1927, 1930. Oferowano gosciom (w 1936 r.) 16 łóżek. Wspomniany Freundschaft miał dwa razy tyle.
Według Anny Marii, we wczesnych latach 70-tych były jeszcze gruzy i szczątki zadaszenia drewnianego tarasu.
Dzisiaj widać trochę smieci i jakies betonowe słupki.
Według Anny Marii, we wczesnych latach 70-tych były jeszcze gruzy i szczątki zadaszenia drewnianego tarasu.
Dzisiaj widać trochę smieci i jakies betonowe słupki.
Dawny nr 30 to stojący do dzis na rogu Drogi do Wodospadu i ulicy Karkonoskiej (nr 5). Kiedys mieszkali w nim m. in.: Elfriede Dräger fräulein 1927, 1930, Bruno Höhne kierownik regionalny 1937, Magdalene Schwarz fräulein 1927, 1930.
Wczesniej (ok. roku 1920, była tu Villa Hildegard.
Do dzisiaj można zobaczyć bardzo ładne wykończenia snycerskie (np. balkonowe).
Wczesniej (ok. roku 1920, była tu Villa Hildegard.
Do dzisiaj można zobaczyć bardzo ładne wykończenia snycerskie (np. balkonowe).
Ostatnio zmieniony śr sie 05, 2009 5:03 pm przez arkuba, łącznie zmieniany 1 raz.
Po drugiej stronie szosy (ul. Karkonoska) stoi (jeszcze) ruina bardzo niegdys ważnego dla Przesieki budynku. Dawny nr 31 był siedzibą burmistrza Przesieki i zarazem fotografa, Willy'ego Goerscha. Księgi meldunkowe podają: Willi Goersch (Willy Görsch) burmistrz fotograf 1927-1937, Gerhard Goersch 1945, Margarete Goersch 1945, Wolfgang Goersch 1945, Eduard Kessler kupiec 1937, Elisabeth Kessler nauczycielka gry na pianinie 1937, Martha Kriegel 1927-1937, Leopoldine Reinhardt wdowa 1927, 1930. Tutaj też nie prowadzono miejsc noclegowych.
Nr 32 to dawna Villa Hochstegen, wybudowana w 1896 r. Przed wojną mieszkały tam m. in.: Helene Rahm wdowa po kapitanie 1930, 1937 i Marie Oblasser wdowa 1937. Nazwisko Oblasser nie jest tu chyba przypadkowe, bo jak wynika ze starych pocztówek, Georg Oblasser był włascicielem nie tylko póniejszej Olimpii, ale też własnie tego budynku.
Budynek na szczęscie istnieje do dzis i służy również jako pensjonat "Cichy Dworek" z 25 miejscami noclegowymi (przed wojną było w ofercie jedynie 6 łóżek). Wszystko o nim tutaj
Budynek na szczęscie istnieje do dzis i służy również jako pensjonat "Cichy Dworek" z 25 miejscami noclegowymi (przed wojną było w ofercie jedynie 6 łóżek). Wszystko o nim tutaj
Idziemy w górę Karkonoskiej. Pod numerem 6 stoi dzisiejszy pensjonat Malwa. Informacje o nim tutaj.
W czasach niemieckich w budynku nr 33 miesciła się poczta (zob. zdjęcia poniżej). Potem budynek zwał się Haus Menzel, od nazwiska włascicielki Klary Menzel (lata 1927-1937) i oferował jeden pokój goscinny. Następnie budynek został w rodzinie, ale nazywał się już Haus Ulme (Gertrud Menzel, Emil Menzel, Paul Menzel).
W czasach niemieckich w budynku nr 33 miesciła się poczta (zob. zdjęcia poniżej). Potem budynek zwał się Haus Menzel, od nazwiska włascicielki Klary Menzel (lata 1927-1937) i oferował jeden pokój goscinny. Następnie budynek został w rodzinie, ale nazywał się już Haus Ulme (Gertrud Menzel, Emil Menzel, Paul Menzel).
Ostatnio zmieniony czw lip 02, 2009 4:33 pm przez arkuba, łącznie zmieniany 1 raz.
Po prawej, na zakręcie wznosi się mur i schody do domu nr 35, zwanego kiedys Goldener Frieden, czyli "Złocisty Spokój". Wygląda praktycznie identycznie, jak niegdys. Wsród mieszkańców byli m. in. Paul Maiwald inspektor mięsny 1927, 1930, rolnik 1937 i Wenzel Krauss fryzjer 1937. W 1936 r. dom oferował 6 łóżek dla turystów.
W murze przy domu znajduje się kamień z wyrytą datą 1907, prawdopodobnie upamiętniający budowę szosy. Dyskusja i zdjęcie tutaj .
W murze przy domu znajduje się kamień z wyrytą datą 1907, prawdopodobnie upamiętniający budowę szosy. Dyskusja i zdjęcie tutaj .
Nr 36 znajduje się już na ulicy Przeskok 3. To dawny Hotel Wilhelmshöhe, czyli "Wzgórze Wilhelma", w czasach FWP funkcjonujący jako Mimoza I. Za czasów niemieckich miesciła się tu także przez jakis czas poczta. Wsród włascicieli wymienia się: Emmi Requardt 1937 i Margarete Ruttkowski 1927. Był to od początku jeden z największych osrodków wypoczynkowych w Przesiece. W 1936 r. oferował 36 łóżek (więcej miała tylko Olimpia 48 i Wzgórze Marty 37).
Po wojnie hotel od razu uruchomiono, o czym swiadczy pocztówka z Matejkowic z "Pensionatem na Wzgórzu" (nazwą nawiązującym do starej). Zob. poniżej.
Strona internetowa dzisiejszej Mimozy tutaj
W tym momencie budynek jest na sprzedaż: oferta
Po wojnie hotel od razu uruchomiono, o czym swiadczy pocztówka z Matejkowic z "Pensionatem na Wzgórzu" (nazwą nawiązującym do starej). Zob. poniżej.
Strona internetowa dzisiejszej Mimozy tutaj
W tym momencie budynek jest na sprzedaż: oferta
- Anna Maria
- Odznaka Mała Srebrna
- Posty: 151
- Rejestracja: czw lut 15, 2007 12:39 pm
- Lokalizacja: Wrocław
Wróć do „Turystyka w Przesiece”
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 29 gości