2007-05-02 godzina ok.
19.30 – Idziemy w kierunku Przesieki. Tam zachodzimy do Misia. Po długiej drodze trzeba się w końcu porządnie posilić, zrelaksować i dać odpocząć nogom. Do punktu początkowego, czyli do Warszawianki wrócilismy przed godziną 22. Czyli wnioskuję, że dosyć długo w tym misiu się relaksowalismy i odpoczywalismy. Szczerze mówiąc to nie pamiętam
Ale tak myslę, że większosć czasu po wyprawie tam własnie spędzilismy. Na gorąco mielismy w końcu co wspominać i analizować. Liczymy sobie, jaką trasę przeszlismy, w jakim czasie i jakie przewyższenie pokonalismy. Większosć obliczeń możemy jedynie szacować. Brak nam jakichkolwiek przyrządów do okreslenia dokładnych danych. I tak na pierwszy rzut oka pokonalismy w przybliżeniu prawie jakies 30 km. Zajęło nam to z wieloma przystankami i przerwami około 12 godzin. A różnica między najwyższym a najniższym punktem nad poziomem morza to 800 metrów a może nawet kilkanascie metrów więcej. Nie zwracając jednak uwagi na te dane oswiadczam, że liczą się inne rzeczy, jakie pozostają po takiej zdrowej i przyjemnej dla ciała i ducha wyprawie. Aktywny wypoczynek w takiej postaci polecam wszystkim. Oczywiscie nie codziennie, ale jak ktos wyjeżdża w góry na 3-4 dni to nic nie stoi na przeszkodzie, aby jeden dzień spędzić ze znajomymi, z rodziną własnie w ten sposób jak opisałem wyżej. Wszystko oczywiscie w granicach możliwosci uczestników wyprawy. Nie ma nic gorszego niż zniechęcenie wyprawą spowodowaną zmęczeniem, zmarznięciem, zamoknięciem i przewianiem. Chodzi o to by czerpać z aktywnego wypoczynku i z bycia na łonie natury radosć. Zbliża się koniec dnia i koniec pobytu w Karkonoszach. Następnego dnia trzeba wracać do domu
Ale plany następnych wycieczek już są omawiane, pomimo tego, że jeszcze nie zakończylismy obecnego pobytu. Plany planami, a życie pokazuje swoje. O dziwo następnym razem w Karkonoszach miałem być okazję już w czerwcu
i dobrze, bo wydawało się, że będzie to dopiero padziernik lub listopad.
Ale tak po za tym to cały taras jest dobrze nasłoneczniony, czyli w miejscu, w którym sobie odpoczywamy teraz, jest całkiem przyjemnie. Nie wiem jak to się stało, ale nie zrobiłem w tym miejscu żadnego zdjęcia 
W zasadzie dziwne jest również to, że do końca dnia zrobiłem tylko dwa zdjęcia jeszcze. Może, dlatego że byłem tu już kilka razy i nie muszę już fotografować miejsc gdzie mam okazję być po raz wtóry. Ale patrząc z perspektywy czasu na to, to w całej wyprawie na samym końcu pojawiła się dosyć duża dziura w albumie na dysku komputera. Z drugiej jednak strony, co za dużo to niezdrowo. Kto te zdjęcia póniej będzie przechowywał, katalogował i kto zechce je w ogóle oglądać, gdy będzie ich zbyt dużo?
Tym razem niestety tylko na cztery dni, więc trzeba te cztery dni dobrze wykorzystać. Dzis jest dzień przyjazdu, aklimatyzacji i krótkich wędrówek po okolicy. Nigdy nie ruszajcie gdzies we wyższe partie gór zaraz po przybyciu na miejsce. Trzeba dać organizmowi przywyknąć do nowych warunków no i trzeba odpocząć po mniej lub bardziej wyczerpującej podróży. Trzeba „założyć” bazę wypadową w jednym z wczesniej ustalonych miejsc. Zrobić ewentualne zapasy na czas pobytu. Jednym słowem sprawy czysto techniczne połączone z biernym wypoczynkiem (ławeczka, stolik, cos do konsumpcji). A co jutro? Jest to jeszcze wielka niewiadoma. Ciągle o tym dyskutujemy. Ale dnia nie zmarnujemy 
Bez poważnych podejsć i przewyższeń. Jest czas na rozglądanie się dookoła 
Zrobilismy duże oczy. Ale stromo! A końca nie widać. Uff... 
